Dzisiaj, po przebudzeniu wyjrzałam za okno i oczy mi się zaświeciły - przynajmniej tak stwierdziły Faith i Melanie. Cóż poradzę, że mimo tego, że jestem ciepłolubna, śnieg jest jednym z najpiękniejszych widoków, które dane mi było zobaczyć kiedykolwiek? Tak więc, po śniadaniu i wstępnym ogarnięciu się, zapowiedziałam dziewczynom, że wybieramy się na zdjęcia. Początkowo obie były zadowolone i od razu chciały pędzić na dwór, nawet nie zastanawiając się nad tym, ile tak naprawdę stopni pokazuje termometr. Faith uparła się, że pójdzie w swojej ukochanej, różowej sukience, bo przecież musi dobrze wyglądać na zdjęciach. Szybko jednak zrezygnowała, gdy owiał ją chłód i wróciła w podskokach, pytając, czy mam dla niej coś cieplejszego. 

Niestety, ale z racji, iż obitsu nadaj jest w drodze, nie znalazłam niczego, co rozmiarowo nie wyglądałoby na niej jak worek. Mimo wszystko zdaniem moim i Melanie, młoda wyglądała naprawdę uroczo w o wiele za dużej kurtce moro. 

Mel zaś postanowiła porozmawiać z koleżankami z pokoju obok i załatwiła sobie strój Crystal Winter (Ever After High). W końcu przekopałam jeszcze stare ubranka po mojej poprzedniej dal i znalazłam dwie, może nie do końca pasujące do ich strojów czapeczki. 

Przyznaję, że całą trójką nieźle zmarzłyśmy i po powrocie rzuciłyśmy się na ciepłą herbatę. 

Zdjęcia wyszły jak wyszły, ponieważ używałam aparatu mojego taty, z którym nie do końca potrafię się dogadać. Mimo to - jestem zadowolona, a Faith była w niebo wzięta swoją pierwszą wycieczką na zewnątrz. 

Wasza A.